Bijna tien jaar na de opening van hun bakkerij & bakkerswinkel Bread & Delicious in de Stationsstraat in het Maastrichtse stadsdeel Wyck, deed zich voor Annemarie Arnoldts, Ellen van Benthem, Robert Uphoff en Kevin van Bethem een mooie kans voor. Al jaren hadden ze het over uitbreiden, maar ze vonden daarvoor niet de juiste locatie. Daar kwam verandering in toen de ruimte bij de buren vrijkwam. In mum van tijd werden de twee panden tot één geheel gemaakt, met een glazen afscheiding. Sinds de heropening afgelopen mei, zijn gasten bij SoDelicious welkom voor ontbijt tot borrel en alles wat daar tussenin zit. Of ze de lekkernijen daar of thuis opeten, bepalen ze zelf. Wij kiezen er vandaag voor om ons bij SoDelicious te laten verwennen!

Limoncello

Hoewel er binnen een tafeltje voor ons is gereserveerd, mogen we ons diner beginnen op het terras van SoDelicious. Daar heeft de zaak er twee van, eentje in de Stationstraat, waar je in grote rieten kuipjes op de eerste rang zit voor de gezelligheid en bedrijvigheid van Wyck, en een achter het pand, waar je eerste rang zit voor de bedrijvigheid van SoDelicious. Op dit kleine binnenhofje zit je als het ware tussen de bakkerij, het restaurant en de vergaderruimte van SoDelicious in. Dankzij grote raampartijen aan alle zijdes van het gebouw kun je overal naar binnen kijken. Dat laatste is onderdeel van het concept. Het komt voor dat als de laatste gasten in de kleine uurtjes het terras verlaten, ze de eerste bakkers van die nacht nog aan het werk hebben gezien. Die beginnen namelijk iedere nacht om 01.00 uur te bakken, zo laten we ons vertellen.

De frisse huiscocktail die we hier geserveerd krijgen (bestaande uit Mombay gin, limoensap, huisgemaakte limoncello en spa rood), brengt ons naar zomerse oorden. De superzachte limoncello, gemaakt door Jules Crousen – de chef-kok van SoDelicious – is hier tevens te koop.

Op de kaart

Veronique Lahou is de gastvrouw van SoDelicious. Zij en de chef (en tevens vriend) zijn de vaste gezichten van het restaurant van SoDelicious. Vanavond presenteert ze ons de nieuwe kaart. In aanvulling op de à la carte kaart kun je ervoor kiezen je door de chef te laten verrassen met een drie tot zes gangen verrassingsmenu dat om paar dagen verandert. Wij laten ons – deels op aanraden van Veronique, maar ook omdat ik het áltijd lastig vind om zelf te kiezen – vandaag verrassen door de chef.

Direct nadat we de menukaarten hebben weggelegd, krijgen we een amuse geserveerd. Het stukje gelakt buikspek wordt geserveerd met kalamansi (dat is een exotische citrusvrucht) gel en gepofte rijst, en heeft een sterke, kruidige geur. Heerlijk. De smaak doet hier niet voor onder: smaakvol en supermals.

Komkommerspaghetti

Het voorgerecht van ons vijf-gangen verrassingsmenu bestaat uit gegrilde tonijn, ponzu (een Japanse saus), wasabi, guacemole, citrus, wasabi en komkommerspaghetti. Vooral die laatste vind ik leuk. De afgelopen jaren heb ik vaker courgetti gemaakt, een gezonde variant van spaghetti die voor honderd procent bestaat uit courgette. Ik had er nog nooit aan gedacht hiervoor komkommer te gebruiken. Het totaalplaatje is fris en kruidig, de Aziatische tinten zijn duidelijk aanwezig, zowel in smaak als in geur.

Bij de komkommerpasta drinken we een Grüner Veltliner van wijnhuis Point. Deze is – zoals het de Oostenrijkse druif betaamt – heel fris en daarom een perfecte match bij Aziatische gerechten, legt Veronique ons uit.

Juan de tuinman

We zitten inmiddels binnen. Achterin de zaak staan de tafeltjes net iets dichter – maar niet te dicht – op elkaar. Dankzij de grote raampartijen komt er momenteel nog genoeg zonlicht binnen; later op de avond zal het hier erg knus worden. Vanaf deze plek kijken we eigenlijk de hele zaak door, vanaf de open keuken tot ver achterin het binnentuintje.

Veronique staat aan tafel met een fles moscatel seco van wijnhuis Juan Gil. Daar waar de moscatel druif meestal wordt gebruikt voor dessertwijnen, is van dit exemplaar een prachtige droge wijn geworden. Wel met een zoete, fruitige toon. Hij ruikt net zo fleurig. ,,Heerlijk’’, concluderen we.

Het eerste tussengerecht van vanavond is een stukje gegrilde roodbaars, geserveerd met taugé, paksoi, vadouvan en dashi. Waar dashi normaal een donkere kleur heeft, is deze helemaal helder. Dat komt doordat Jules hem heeft gemaakt met sereh (citroengras) en limoen. Hierdoor wordt hij niet alleen lichter van kleur, maar ook frisser van smaak. De smaak van umami in dit gerecht is precies goed, de crèmepjes van wasabi eveneens. De dashi geeft het zachte stukje witvis op het laatste moment nog een lekkere crisp.

Bier & Rendang

Bij het tweede tussengerecht drinken we geen wijn, maar bier (#score). Het glaasje Hertog Jan Weizen is lekker fris en gaat goed samen met de ‘Indonesische surf ‘n turf’. Surf ’n turf is van origine een hoofdgerecht, bestaande uit rood vlees en zeevruchten, voornamelijk bekend in Amerika, Canada en Australië.

De surf ’n turf vanavond bestaat uit rendang, Argentijnse garnaal, kalamansi en schuim van schaaldieren. Deze niet-voor de hand liggen combi valt goed in de smaak. Ikzelf ben dol op rendang, mijn tafelgenoot geniet van de combinatie van vlees en vis. De gepofte rijst bovenop is lekker knapperig en het gerecht, geserveerd op een helblauw bord, is een plaatje om naar te kijken.

Smaakvol traditioneel

Voor het voorlaatste gerecht van vanavond maakt de Aziatische keuken plaats voor de een stukje klassiek Franse keuken: runderzijlende, huisgemaakte rösti, seizoensgroenten en saus van eekhoorntjesbrood.

Het rosé gegaarde stukje vlees op ons bord is super mals en zacht van smaak. De saus is precies wat ik lekker vind en gaat dan ook tot de laatste druppel op.

Bij ons Franse gerecht drinken we een Italiaanse wijn. Veronique moet er zelf om lachen. De druiven in deze rode merlot zijn afkomstig uit het gebied rondom de Etna en daardoor erg kruidig. Het karakter van de wijn is niet té rood of fruitig en bevat niet te veel tannine.

Chef’s table

Voor ons dessert mogen we een laatste keer verplaatsen, naar het voorste gedeelte van de zaak. Hier zit je eerste rang voor de grote open keuken waarin Jules en zijn collega’s druk bezig zijn. Vanaf verhoogde tafels heb je direct zicht op alles wat er in de keuken gebeurt. Terwijl Ellen van Bethem, een van de mede-eigenaren van SoDelicious, ons vertelt over de dessertwijn – zien we Jules dan ook druk in de weer met ons dessert: pavlova, aardbeien, vlierbloesem en yoghurtijs. De merengue is mooi bros, voor mijn buurvrouw wel iets groot van stuk, het yoghurtijs steekt heerlijk af tegen de merengue en maakt het geheel lekker fris.

Aan het einde van de avond kunnen we niet meer dan concluderen dat SoDelicious zijn naam meer dan waar maakt.

We genoten vanavond van een vijf-gangen verrassingsmenu (€42,50) en begeleidend wijnarrangement (€26,50). In aanvulling op de verschillende groottes van dit menu, variërend van 3 tot 6 gangen, heeft SoDelicious is uitgebreide a la carte seizoenskaart voor ontbijt, lunch & diner.

SoDelicious – Stationsstraat 21-23 – www.sodelicious.nl