Het is vrijdagavond iets voor zevenen als ik samen met mijn collega Daina het landgoed van Château Neercanne oprijd. Het is al donker buiten, waardoor we het indrukwekkende uitzicht waar Matthijs afgelopen zomer over schreef helaas moeilijk kunnen zien.

Bij de receptie van het kasteel worden we ontvangen door Sjoerd Hartog, onze gastheer van vanavond. Hij vertelt ons dat we onze jas mogen aanhouden. Voordat het diner begint krijgen we een bijzonder stukje van het kasteel te zien: het torentje de Gulden. Dit torentje ligt op een kleine loopafstand van het restaurant en de weg ernaartoe is sfeervol verlicht met kaarsjes. Wanneer het niet donker is kun je hier tevens genieten van een panoramisch uitzicht over de Jekervallei en van Maastricht tot aan Luik. Daar zullen wij van de zomer een keer voor moeten terugkomen.

Torentje de Gulden

In het torentje ontkurkt onze gastheer een fles Maily Grand Cru Champagne. Ondertussen vertelt hij over de rijke geschiedenis van Château Neercanne. Deze geschiedenis wordt hier, in torentje de Gulden weergegeven, als ware het een soort museum. Wij kijken onze ogen uit en zorgen dat alles zorgvuldig en in meervoud wordt vastgelegd terwijl onze gastheer de eerst amuse haalt. Een tartelet met mousse van mascarpone en parmezaanse kaas is aangekleed met augurk, crumble en geraspte secretoham en wordt geserveerd op een bedje van droge risotto. ‘Leuk om te weten’, wordt ons verteld, is dat we op dit moment een erg bijzonder champagne drinken. De Maily Grand Cru Champagne is een speciale champagne waarin fruitige karakteristieken ervoor zorgen dat hij minder droog is. Perfect voor de koude wintermaanden en heerlijk bij onze eerste amuse.

Eenmaal in het restaurant worden we naar een tafeltje in de hoek van de grote zaal geleid. Vanaf deze plek hebben we een mooi zicht op het dan nog vrij rustige restaurant. Later zal blijken dat het hier pas later op de avond echt druk zal worden. Restaurant Château Neercanne ziet er van binnen precies uit zoals je dat bij een kasteel verwacht: stijlvol, chique en koninklijk.

De tweede amuse van vanavond bestaat uit hummus, kikkererwten, tandoorisaus en koriander. Daarna volgt nog een oester met zoetzure komkommercompote waarbij de oester in tempura is gebakken. Deze nuttigen we nog onder het genot van de champagne.

Menu Prestige

Inmiddels heeft chef de cuisine Gilbert von Berg zijn weg naar ons tafeltje gevonden. Hij stelt zich aan ons voor en vertelt dat we vanavond het zevengangen prestigemenu mogen verwachten. Dit menu verandert ieder kwartaal van inhoud. We besluiten geen kijkje in het menu te nemen maar ons te laten verrassen.

De eerste gang van het zevengangenmenu is een ossenhaas steak tartaar met osciëtra kaviaar, crème fraîche en Nicola aardappel. Deze gaat samen met een bijzonder glas wijn, Cuvée Gyotaku, een Elzas-wijn die speciaal gemaakt is voor sushi en sashimi. Perfect voor bij rauwe gerechten dus, zo wordt ons verteld.

Direct na de eerste gang worden we verrast met twee visgerechten. Als eerste genieten we van een gerecht met skrei kabeljauw, langoustine, aardpeer en linzen. Daarna volgt de rode mul met zuurdesemkorst met gerookte paling, pompoen en jus van balsamicoazijn. Het tweede gerecht smaakt veel warmer, veel voller. Het doet me denken aan de herfst. Ondanks het grote contrast tussen de twee visgerechten mogen we concluderen dat beide naar meer smaken. Bij de visgerechten krijgen we overigens de Terres de La Baume geserveerd, een volle Chardonnay Viognier uit de Franse Languedoc.

Het vierde gerecht van vanavond bestaat uit gnocchi met mimolette kaas, wintertruffel, jus van truffel en gerookte boter. Ook dit gerecht smaakt vol en romig, warm en knus. Met een glas Spadaio Piecorto Chianti Classico Risvera genieten we in stilte van dit heerlijke gerecht. Het hoofdgerecht dat volgt bestaat uit een proeverij van kalfsvlees met jus en sjalotjes. Deze gaat samen met een Rolf Binder Haliwell Grenache & Shiraz uit Australië.

Kaas en port

Na het hoofdgerecht wordt ons gevraagd om mee te lopen naar de receptie. Hier liggen twee dekens en staat de kaaswagen voor ons klaar. We krijgen uitgebreid uitleg over de verschillende kazen, die overigens allemaal uit Nederland of België komen, want ‘waarom kazen elders halen als ze hier zo lekker zijn?’. Ik ben zelf een beetje huiverig als de gastheer ons vraagt naar onze voorkeur. Ik ben niet zo’n kazenmens, dus besluit me maar gewoon te laten verrassen met kazen in de categorieën mild en zacht. Daina kiest voor de oude kazen.

Wanneer onze bordjes zijn opgemaakt wordt ons gevraagd de dekentjes om te slaan. Het zou namelijk nog weleens fris kunnen worden. Onze gastheer neemt ons mee naar de wijngrotten. Dezelfde grotten die afgelopen zomer gesloten zijn geweest in verband met een grote hooibrand en de bijkomende schade. Al kletsend lopen we de grotten in, waar we allebei onze ogen uitkijken: wat is het hier mooi! Overal branden kaarsjes en er hangt romantiek in de lucht. Misschien komt dat doordat Valentijnsdag net twee dagen achter de rug is, maar ik denk eigenlijk dat het gewoon door de magie van de grotten komt.

Er staat een enkel tafeltje midden in de grotten, deze is voor ons ingedekt. We nemen plaats, krijgen een Fonseca Porto ingeschonken en worden alleen gelaten. Ondanks dat ik niet zo’n kaasmens ben, denk ik op dat moment dat het niet beter kan dan dit. We lachen, drinken, eten en genieten.

Zoete afsluiter

Na ons uitstapje naar de wijnkelder worden we terug in het restaurant verrast met de laatste gang van het Menu Prestige: meringue met tropisch fruit, vanille-ijs en passievruchtensaus. Dit dessert is beter bekend onder de naam Pavlova, naar de Russische prima-ballerina Anna Pavlova, voor wie dat dessert ooit voor de eerste keer gemaakt werd. Het dessert gaat gepaard met de laatste wijn van die avond, een dessertwijn van Laibach Vinyards uit Stellenbosch, Zuid-Afrika. Deze is zoet, maar niet te zoet, wij vinden hem allebei heerlijk. Op dit moment baalt mijn collega van haar keuze vanavond voor het BOB-arrangement te kiezen.

Het is inmiddels half 11 en we hebben er al een hele avond vol (culinaire) indrukken op zitten. Als kersje op de taart wordt er dan nog aan ons gevraagd of we koffie of thee lusten. We kiezen allebei voor koffie, deze geserveerd wordt met een Gâteau du Château, een misérable met amandel biscuit en boter.

Altijd Valentijnsdag

Het intieme torentje en de romantische sfeer in de grotten hebben een onuitwisbare indruk op mij en mijn collega gemaakt. Het gevoel dat je krijgt wanneer je de grotten binnenloopt is met geen pen te beschrijven en met geen camera vast te leggen. Dat ene tafeltje dat hier te midden van de mergel, muurtekeningen, kaarsjes en wijnen voor ons ingedekt was, is een gezicht dat ik daarvoor volgens mij alleen in films gezien had. Ja, hier kun je je Valentijn absoluut, heel romantisch en elke dag van het jaar verrassen!

Daina en ik genoten tijdens ons bezoek aan Château Neercanne van het Menu Prestige (€85 (5-gangen) tot €105,- (7-gangen) met begeleidende wijnen (€42 tot €58)). Het 5- tot 7-gangenmenu van Château Neercanne wisselt elk kwartaal en alle gerechten kunnen tevens à la carte besteld worden.