Harry’s Maastricht is een begrip in de Limburgse hoofdstad en ver daarbuiten. De gezellige brasserie aan de Wycker Brugstraat straalt sfeer en gezelligheid uit, iets wat iedereen die ooit door Wyck gewandeld heeft kan beamen. Achter de hoge raampartijen zitten altijd mensen te lachen en te genieten. Een raampartij verder sta je eerste rang voor het schouwspel dat zich voltrekt in de keuken. Alleen al van de levendigheid die Harry’s ademt krijg je zin om er naar binnen te gaan en je eens goed te laten verwennen.

Ook vanavond werkt de sfeer op de eerste hoek in Wyck aanstekelijk. Deze keer kijken we niet alleen onze ogen uit maar lopen we ook daadwerkelijk binnen. We worden in alle vriendelijkheid ontvangen door onze gastheer van vanavond. Nadat hij onze jassen heeft aangenomen wijst hij ons naar ons tafeltje: wij zitten vanavond aan een van de grote raampartijen aan de voorzijde van het restaurant.

Harry’s Menu

De menukaart van Harry’s is uitgebreid en biedt voor ieder wat wils. De internationale brasserie staat onder meer bekend om de Sunday’s Brunch: legit de hele zondag tafelen om de week goed te beginnen. Daarnaast worden klassieke brasseriegerechten geserveerd: van steak tartare tot fruits de mer. De kaart is heel toegankelijk, je kunt het in principe zo gek maken als je zelf wilt. Wij mogen ons vanavond verheugen op het Harry’s Menu, een drie- of viergangenkeuzemenu voor €36,50 of €43,50. Alvorens aan ons menu te beginnen, stillen we onze trek met een stukje brood, huisgemaakte hummus en wat boter. Bij het stokbroodje wordt een glaasje cava ingeschonken.

Chique frieten

Mijn gezelschap van vanavond is niet zo van het chique dineren. Toch merkt ze aan het begin van de avond op dat Harry’s ongekend leuk is. ,,Het is een chique restaurant, maar je krijgt er wel gewoon friet bij het eten. Daar houd ik van.’’ Voordat we ‘aan de friet’ gaan worden de voorgerechten geserveerd. Voor mijn gezelschap is dat de gerookte entrecote met schorseneren en mierikswortel. Die is lekker op smaak, goed gezouten maar niet té. De combinatie van de ingrediënten maakt het plaatje compleet.

Mijn voorgerecht is de gerookte zalm met bloody mary en watermeloen. De watermeloen is fris, het stukje grapefruit geeft het geheel een pittige bite. Het beetje kruidenkaas dat ‘verstopt’ is onder de andere ingrediënten maakt het geheel wat voller en de smaak van tomaat in de bloody mary is heerlijk zoet.

Brasserie-stijl

Zo gezellig en levendig als Harry’s vanaf buiten oogt, zo stijlvol (doch) gezellig is het in de brasserie. Hoge plafonds en hoge raampartijen geven het interieur een klassiek stijlvolle uitstraling. De combinatie met de strak witte tafelkleedjes, de lange gordijnen en het authentieke pleisterwerk aan het plafond maken het een totaalplaatje waarin alles klopt.

With love

Het tweede gerecht vanavond is witlof met forel, beurre blanc en bottarga. Bij het horen van beurre blanc als onderdeel van mijn eten krijg ik het al Spaans benauwd. Met boter maak je mij namelijk echt niet blij. Ik ben dan ook een beetje huiverig wanneer ik mijn eerste hap neem. Gelukkig valt het reuze mee: ik herken subtiel de smaak van forel, de witlof is zacht en smaakvol en het geheel wordt geserveerd in een romig sausje dat gelukkig niet te veel smaak van boter heeft. De bottarga – dat zijn geconserveerde viseitjes van Sardinië – ligt bovenop het gerecht en heeft een herkenbare structuur en smaak. Bij ons tussengerecht drinken we een witte wijn uit de buurt van Barcelona, deze is fris, bitter en heeft aroma’s van steenfruit.

Sensaties als hoofdgerecht

De volgende gang is het hoofdgerecht. Voor mijn tafelgenoot is dat de gepocheerde hoender met paddenstoelen en gerookte ui. Ikzelf heb voor de vis-variant op het menu gekozen: kabeljauw met pasta fregola, pijnboompitten en paprika. Mijn gerecht is heerlijk bereid, de fregola – dat is overigens een pasta die zijn oorsprong kent op Sardinië en eruitziet als parelcouscous – is lekker zacht en daarmee heel smakelijk eten. De paprika in het gerecht is pittig, waardoor iedere hap een beetje brandt aan mijn lip. Niet vervelend hoor, gewoon een extra sensatie. Het gerecht van mijn tafelgenoot ziet eruit als precies datgene waarvoor je mij uit bed mag halen: warm, vol, herfstig. En dat is het ook, het geheel heeft een warme smaak. De hoender is neutraal, de rest is zacht van smaak. De frietjes – waar ze zich al eerder op verheugd had – zijn lekker zout en fijn dun. Ik drink bij mijn hoofdgerecht een chardonnay van wijnhuis Panamera, tegenover mij wordt een glas pinot noir van wijnhuis Metairie uit de Languedoc geschonken.

Peren, ijs en wijn

Als afsluiter van een smakelijke avond krijgen we de keuze tussen kweeperen met witte chocolade en steranijs of een kaas assortiment. We kiezen allebei voor het zoete dessert. Het dessert ziet eruit als een cadeautje en eerlijk gezegd is het dat ook. De geroosterde amandels zijn heerlijk, precies goed knapperig en mooi in balans met het huisgemaakte ijs. De patisserie van kweepeer en anijs is lekker smeuïg. De geur van de anijs is als je het mij vraagt iets té, de smaak daarentegen is precies goed. Het dessert is de verrassing van de avond, zo concluderen we. Al helemaal in combinatie met de dessertwijn. De Muskat Ottonel Auslese van Tschida is fris en licht en past precies. Een week na ons diner zie ik mijn tafelgenoot opnieuw en blikt ze terug op ons etentje bij Harry’s. ,,Ik sta er nog steeds versteld van hoe naadloos die wijn bij dat dessert past!”

Avondje Harry’s

We sluiten onze avond af met een kopje thee en met wat chocolaatjes on the side. We concluderen dat het niet alleen de levendigheid achter de grote raampartijen is waarvoor je bij Harry’s aan tafel schuift. Als je er eenmaal bent geweest, weet je dat je er voor een goede prijs heerlijk uitgebreid kunt dineren – of brunchen (mijn favoriet). Voeg daar de locatie, ambiance en sfeer aan toe en je hebt een topformule. Mijn tafelgenoot en ik komen hier in ieder geval terug.