Knus tafelen in de binnentuin van Au Coin des Bons Enfants
Terwijl Maastricht zich langzaam opmaakt voor een weekend vol culinair genot – het Preuvenemint dat voor de 37ste keer gehouden wordt – wandel ik samen met mijn gezelschap naar de Ezelmarkt. Hier strijken we vanavond namens Maastricht Culinair neer bij Au Coin des Bons Enfants. Een avond die, zo verwacht ik, evenes gevuld zal zijn met culinair genot.
Op het terras aan de voorzijde van het monumentale pand waar Au Coin des Bons Enfants gevestigd is, is het rustig. Maar laat je daardoor niet afschrikken als je een keertje over de Ezelmarkt wandelt: het gros van de gasten van Au Coin zit bij lekker weer op het terrasje in de binnentuin. Ook wij nemen hier vanavond plaats. Onder de druivenstruiken is het heerlijk toeven. Behalve sfeervol is het hier, ondanks de locatie midden in het Jekerkwartier, lekker rustig. Een toplocatie voor een ontspannen avondje uit
Spaanse smaken
In de knusse binnentuin van Au Coin des Bons Enfans beginnen we onze avond met het aperitiefje van het huis. In het glaasje met prosecco en limoncello drijft een ijsblokje met daarin peper, munt en citroen. Dat ziet er niet alleen feestelijk uit, maar zorgt ook later, wanneer het ijs gesmolten is, voor een beetje extra pit. Bij het aperitief wordt een kommetje gazpacho geserveerd. Ik kom net terug van een vakantie naar Spanje waar ik de Spaanse tomatensoep een aantal keer heb gegeten. Bij de eerste lepel, sluit ik mijn ogen en waan me zo weer even in de gezellige straatjes van Málaga! De amuse is afgemaakt met watermeloen, rettich en bieslook.
Zomer op ons bord
Mijn gezelschap en ik worden vanavond verrast, dat blijkt wanneer de ober ons vraagt of er dingen zijn die we niet lusten. Wanneer dezelfde meneer later terugkomt met een sauvignon van wijnhuis Valentino Butussi en vertelt dat deze goed samengaat met ons volgende gerecht, worden we toch wel een beetje nieuwsgierig. De wijn is droog, strak en bevat aroma’s van mineralen en groen fruit.
Het gerecht dat bij de fruitige wijn hoort, bestaat uit venkelsalade, Hollandse garnalen en zacht gegaarde zalm. De dressing is gemaakt van granaatappel, knoflook en tomaat. Het geheel is afgemaakt met croutons, een blaadje sla, tomaat en granaatappel. Mijn gezelschap en ik genieten van iedere hap. Het lijkt zomer op ons bord: het gerecht is lekker fris en ietwat zoet door de tomaat. De zalm geeft het geheel iets vol en romigs. Het blaadje sla bovenop is wat bruut, maar dat is een kwestie van smaak, zo concluderen we.
Kabeljauw, mosselen en kreeft
Na deze zomerse start van ons diner krijgen we een Côtes du Rhône van Château de Marjolet ingeschonken. Een kruidige en pittige witte wijn uit het gebied rond het zuidelijke deel van van de Rhône. Au Coin koopt deze wijn bij Julienne Vins Fins in Banholt, een proeflokaal annex wijnboutique met tal van Europese wijnen in het assortiment.
Bij deze wijn eten we een stukje kabeljauwfilet, geserveerd met mosselen, saffraan en mousseline van kreeft. Het geheel ziet er bijzonder uit, de kabeljauw is gegarneerd met lente-uitjes en bieslook een heeft daardoor weer een zomerse uitstraling. De mosselen met groenten in jus, doen mij denken aan de herfst. Het gerecht ruikt ook lekker warm, naar de gezelligheid van de herfst. De kabeljauw is perfect gebakken, precies zoals het hoort. De mousseline van kreeft is lekker smeuïg en de laatste beetjes van de jus dippen we, aan het einde van deze gang, helemaal op met het brood dat op tafel staat.
Hoek van de spelende kinderen
Rico, onze tafelheer van vanavond, is inmiddels bij ons aan tafel met een nieuwe wijn. Voordat hij zijn zegje doet, vraag ik hem naar de betekenis van Au Coin des Bons Enfants. Ik heb zelf namelijk al jaren de grootste moeite met de uitspraak van deze zaak dus ben erg benieuwd naar het verhaal erachter. ,,Au Coin des Bons Enfants’ betekent vrij vertaald zoiets als Op de hoek van de spelende kinderen, hier was namelijk vroeger een weeshuis gevestigd.’’
Ik vind het leuk om te zien dat er hier vanavond allesbehalve kinderen te vinden zijn. Daar wil ik eigenlijk mee zeggen dat je in de horeca vandaag de dag op veel plekken jonge jongens en meisjes in de bediening ziet staan, meestal studenten. Bij Au Coin is dat (vanavond) niet het geval, hier werken iets oudere dames en heren en dat gaat gepaard met de nodige ervaring en kennis van zaken.
Hoofdgerecht bij kaarslicht
De avond is inmiddels gevallen. Het lampje direct naast ons tafeltje is net uitgevallen. Kapot peertje, concludeert het bedienend personeel. Dat lossen ze op door onze tafel te voorzien van de nodige kaarsjes. Ik kijk om me heen, in de binnentuin van Au Coin heerst sowieso een intieme sfeer, die kaarsjes doen daar nog een schepje bovenop.
We krijgen wederom een glaasje wijn ingeschonken. Deze keer een bordeaux uit 2015 van Châteaux Vignel. Dit is een wijn boordevol fruit, gemaakt om vroeg te drinken. Bij deze wijn eten we de kalfsrug. De kalfsrug wordt geserveerd met een jus van cantharel, aubergine met rode paprika en een quiche van rode ui en bataat (beter bekend als zoete aardappel). Na een paar happen concluderen we dat dit een erg smakelijke combinatie is. Zoet en hartig wisselen elkaar af, de cantharellen op de kalfsrug vind ik persoonlijk overheerlijk en de verschillende componenten van het gerecht hebben allemaal een andere textuur.
Zoete afsluiter
Met de buikjes al aardig gevuld beginnen we aan onze laatste gang. Wanneer er een fles Zibibbo van Cantine Pellegrino op tafel komt te staan, weet ik dat we aan onze laatste gang zijn toegekomen: dessert! Deze Italiaanse dessertwijn komt van Sicilië en is an sich al een heerlijke, zoete, afsluiter van ons diner.
Maar dat is niet alles, Rico komt vrij snel met twee borden met – op het eerste gezicht – immense desserts naar ons tafeltje toelopen. ‘Wauw’ hoor ik mezelf denken, ik weet niet of die reactie gebaseerd is op de portiegrootte of op hoe smaakvol het dessert uitziet. Een ding weet ik wel zeker, buikje gevuld of niet, hier gaan we zeker van genieten. Dit dessert is een amandelbiscuit met pralineparfait, steranijsijs, frambozenmousse en aardbeien.
Het is bijna zonde, maar om aan het dessert te beginnen moeten we het ‘kapotmaken’. We breken het de biscuit om bij het pralineparfait en frambozenmousse te komen. Het steranijsijs zit alleen in de kern van het dessert. Hoewel erg lekker vinden we de smaak van steranijs ietwat overheersen. Het dessert is lekker zoet met een duidelijke tint van framboos. Op de vraag of we na ons dessert nog een kopje koffie of thee lusten, bedanken we vriendelijk, na dit dessert zijn we echt klaar voor vandaag.
Eten in de hoofdrol
We hebben vanavond genoten van het prachtige binnen tuintje, verscholen onder de druivenranken, van Au Coin des Bons Enfants. De gerechten uit de keuken van George Taselaar zijn heerlijk en worden zonder al te veel poespas of tralala geserveerd. Hier kom je puur voor het lekkere eten, niet zo zeer voor de show eromheen.
Menu Saisonnier
Mijn gezelschap en ik genoten vanavond van een viergangen-keuzemenu Saissonnier. Dit menu kan besteld worden tussen de drie en zes gangen en bedraagt € 39 tot € 69 per persoon. Begeleidende wijnen kosten € 7,- per glas. De naam van het menu geeft al te kennen dat de gerechten op het keuzemenu gebaseerd zijn op het seizoen. De gerechten van het keuzemenu zijn ook los te bestellen, evenals een handvol andere voor-, hoofd- en nagerechten.