In hartje Maastricht, op nog geen drie minuten lopen van het iconische Vrijthof, ligt het Kruisherenhotel. Een van de mooiste plekjes van Maastricht, vind ik in ieder geval. Want zo midden in de stad ligt een uit de vijftiende eeuw daterend klooster bijzonder fraai, vooral als je weet dat het van binnen hypermodern is. Ik vind het geweldig als ‘oude gebouwen’ worden hergebruikt. In Maastricht gebeurt dat op tal van plaatsen. Het is een van de redenen waarom ik zo gek ben op deze stad.

Hoe het Kruisheren eruitziet weet ik maar al te goed. Ik loop er met grote regelmaat langs en heb al vaker binnen gespiekt. De keuken heb ik helaas nog nooit mogen ervaren, tot vanavond.

Het is een zonnige woensdagnamiddag als ik samen met mijn gezelschap naar het Kruisherenhotel wandel. We staan even stil om het imposante gebouw met zijn karakteristieke rood met witte luiken en koperen deur in ons op te nemen.

We beginnen onze avond in de Wine Bar Rouge & Blanc. De vriendelijke bediening komt bij ons en vraagt welk aperitief we lusten. Er is veel keuze, maar wij kiezen voor prosecco. We krijgen beiden twee glazen geserveerd, het glas met enkel een bodempje is er eentje uit de Le Verger de Camille-collectie van de Oostwegel Collection: een eigen label voor hun huisgemaakte en streekproducten. Deze mousserende wijn zou aan de zoete kant zijn maar is niet te zoet als je het ons vraagt, helemaal goed eigenlijk.

Al nippend aan twee glazen prosecco concluderen we dat de rode banken met meters hoge leuningen uitermate lekker zitten, het is prima toeven hier. Bij de aperitiefjes krijgen we nootjes en olijven. Deze laat ik voor wat ze zijn, ik wil mijn appétit namelijk niet bederven.

Amuseren in een klooster

Na ons aperitief wordt ons gevraagd of we mee naar de eerste etage willen komen, daar wordt het diner geserveerd. ,,Hier word ik zo vrolijk van”, hoor ik mezelf zeggen als ik om me heen kijk. Omgeven door de authentieke gewelven van het klooster kan er voor mij vanavond eigenlijk al niets meer misgaan.

Rick, de sommelier van vanavond, heet ons welkom en schenkt ons eerste glas wijn in. Een Allegrini Soave uit 2016, een Italiaanse wijn die voor 80% bestaat uit de zogenaamde Garganega-druif en daarbij 20% Chardonnay, laten we ons vertellen. Deze hoort bij onze eerste drie amuses: chocolade met kaneel en rozenpitten, gezouten cashews en hummus met lavas. Dat laatste is een Turks brood.

Na de eerste amuses volgen er nog twee, deze zijn oosters en veroorzaken een explosie aan smaken. Te beginnen met een salade van garnalen en kreeft, daarnaast een wakame (zeewier) met tonijn en sojacrème. Genieten!

Pieterman

Net als mijn gezelschap de tafel even heeft verlaten wordt de eerste gang geserveerd. Helemaal niet vervelend blijkt want de cloches die over onze borden worden geplaatst zijn eigenlijk ontzettend schattig. Onder deze cloches ligt een gerecht met pietermanfilet en diverse bereidingen van tomaat. De pieterman komt uit de Noordzee, weet Rick ons te vertellen, en heeft stekels die erg giftig zijn. Hier hoeven wij ons gelukkig verder geen zorgen over te maken, daar heeft de keuken voor gezorgd. De verschillende bereidingen van tomaat zijn nieuw voor mij. Een van de bereidingen lijkt met het blote oog op een stuk paté maar smaakt naar tomaat, dit zorgt voor een bijzondere prikkel. Het geheel is afgemaakt daslook en kruiden.

Asperges zoals je ze nog nooit hebt gehad

We krijgen een riesling van Wijngoed Thorn ingeschonken. Een frisse wijn met aroma’s van tropische vruchten. Deze wijn hoort bij onze tweede gang: asperges zoals je ze nog nooit hebt gehad (zo noemen wij ze). Bij de asperges wordt kreeft, zeekraal en een 62 graden ei geserveerd, afgemaakt met Hollandaise saus. De kreeft is simpelweg perfect en is heerlijk gecombineerd met de asperges en andere ingrediënten op het bord.

Inmiddels heb ook ik even de tafel verlaten en ga op zoek naar de befaamde toiletten van het Kruisheren. Niet het eerste waar je aan denkt tijdens een dinertje op dergelijk niveau zou je denken. Echter heeft het toilet hier een glazen muur en direct zicht op het interieur van het klooster, dat wil je zeker niet missen!

Proeverij van lam

Het hoofdgerecht van vanavond is een proeverij van lam. We proeven lamsfilet, lamstong en lamsrack. De lamsfilet is gebakken met een crumble van pesto, die geeft niet alleen een heerlijke smaak maar ook een lekkere bite. De lamstong eet ik vanavond voor het eerst, deze is ietwat zoutig en bitter, doet qua smaak een beetje denken aan zuurvlees maar dan lekkerder. Bij ons hoofdgerecht drinken we een Bordeaux uit 2015 (Château de Lavison). Deze komt uit Entre-Deux-Mers, het gebied tussen rivieren de Garonne en de Dordogne.

Tijdens ons hoofdgerecht gebeurt er verderop in het restaurant iets bijzonders. Althans, ik vind het prachtig. Het koppel dat een paar tafeltjes verderop zit is opgestaan en danst rustig op de romantische muziek die het klooster vult. Mijn tafelgenoot en ik genieten van het eerste tot het laatste moment van dit romantische tafereel.

Voor de zoetekauw

Voor onze laatste gang krijgen we een ‘medium zoet’ glaasje wijn ingeschonken. De Tokaij Pajzos Late Harvest is een Hongaarse dessertwijn met frisse smaken. Hierbij krijgen we een millefeuille met framboos, bladgoud en wit chocolade ijs. Het dessert bestaat, in tegenstelling tot wat de naam doet denken, niet uit duizend maar drie laagjes en is lekker luchtig en zoet.

Afsluiter

Na een heerlijke avond tafelen komt Rick een laatste keer aan tafel om te vragen of we nog een kopje koffie of thee lusten. Ik bedank vriendelijk, mijn gezelschap lust wel nog een kopje espresso. Deze wordt geserveerd met friandises voor twee (bof ik even). Het bordje met bonbons en advocaat is de perfecte zoete afsluiter van een heerlijke avond op een van de mooiste plekjes van Maastricht.

Lees meer over dit restaurant